 |
| "ruh asla meleklerin rehberliğinden yoksun değildir" |
Bir akşamüstü ağlamak için bir mezar taşını seçenlere,
Neden ağladığı sorulmaz.
Bir mermer başında
Tüm nedenler belki de bu kadar cevaplarını beklerken
Susmak damarlarımızda dolaşacak ve taşınan kan
Kalbe yabancı gelecek
Sanki en çok susanın kazanacağı hummalı bir yarış gibi
Tek konuşan elini dokundurduğun mermer ve
Her mevsim neden soğuk olduğunu
İtinayla,bıkmadan her gelişinde fısıldar sana.
Aynı kelimeyi kurar
Duyarsın
Duyarsın
Duyarsın
En çok orda sağır olmak isterken dünyaya
Lügatinden bir safra gibi atamadığın o kelime
Bir kez daha mühürlenir
Mezar taşları özlemeyi fısıldar ve onu duyan düşmesin diye
Her zaman yanında oturulacak bir yeri vardır.
Adeta göz göze gelmemeye çalışarak
En çok kaçabildiğin yere,göğe bakıp
Ciğerlerine ilk aldığın nefes gibi yakıcı bir nefes,
Akşamüstü ağırlığından kurtarabilir mi şimdi seni?
